پسر 32 هفته ایه من

سلام پسرم خیلی دلم برات تنگ شده.من دیروز از بیمارستان مرخص شدم.

پسرم روزای سخت بیمارستان گذشت و روزای جدید شروع شده.این چند روز خیلی بهم سخت گذشت.تخت بیمارستان ،وضعیت ب خوابی ،هر روز 4 /5 دفعه خون میگرفتن و روزای آخر که دیگه باید به خاطر دیابت بارداری انسولین هم مصرف میکردم.خدایا همه این مساعل فدای یه تار موی پسرم.پسر گلم پسر نفسم.با هرکدوم از تکوناش تمام ناراحتی هام از دلم میره.چون این پسر میخواد دنیا رو عوض کنه.پسر من میخواد همه زیبایی های دنیارو بهم هدیه کنه.

ممنونم خدا به خاطر اینکه پسرم هنوز سالم و سرحاله تو دلم.

این وسط خیلی نگرانه همسر گلم بودم و غصه اونو میخوردم.اما اوضاع بابای گل هم بهتر شده.از خدا میخوام که این مدت 45 روز رو هم به خوبی و خوشی بگذره.